Paryż — 10 Najlepszych Muzeów w Mieście

Paryż posiada około 130 muzeów, pośród których każdy może znaleźć coś dla siebie. Stworzyliśmy krótką listę najlepszych, naszym zdaniem, muzeów i galerii sztuki we francuskiej stolicy. Podziel się z nami swoją opinią o swoich ulubionych miejscach w Paryżu.

1. Musée d’Orsay

Muzeum d’Orsay jest prawdopodobnie największym muzeum na świecie poświęconym szczególnemu stylowi sztuki: przede wszystkim rzeźbie, malarstwu i meblom powstałym we Francji w latach 1848-1914.  Słynące z kolekcji arcydzieł impresjonistów i postimpresjonistów, muzeum prezentuje ważne ruchy XIX-wieczne prowadzące do impresjonizmu (romantyzm, malarze akademiccy, tacy jak Bouguereau, Cabanel, Ingres i Gérôme, szkoła Barbizon i naturalizm) oraz grupy podążające za impresjonizmem (szkoła Pont-Aven, symbolizm, Les Nabis i fowizm).

Muzeum zostało otwarte w 1986 r w środku nieużywanego dworca kolejowego Beaux-Arts (wybudowanego w 1900 r.). Nawet jeśli nie jesteś fanem impresjonizmu to miejsce jest warte odwiedzenia choćby ze względu na architekturę — transformacja z dworca kolejowego do muzeum sztuki jest fascynująca. Zezwolenie na wyburzenie dworca uzyskano w 1970 r.; na szczęście Ministerstwo Kultury odrzuciło plany budowy hotelu na tym terenie!

Amerykanin (zwany Whistler) w Paryżu do 8 Maja

Bardzo małą wystawę z dziełami sztuki Jamesa McNeilla Whistlera (1834 – 1903) można oglądać od 8 lutego do 8 maja 2022 w d’Orsay. Kolekcja Frick z Nowego Jorku wysłała do Paryża trzy pełnometrażowe portrety, 12 akwafort, trzy pastele i obraz znany jako „Ocean” (poniżej) w celu podkreślenia tego specjalnego pokazu.

Kilka arcydzieł (powyżej) z Kolekcji Fricka zostanie wystawionych obok zbiorów z kolekcji d’Orsay: „Wariacje na fioletowo i zielono” (na dole po lewej) i najsłynniejsze dzieło Whistlera „Szarość i czerń Aranżacja nr 1: Matka artysty” (poniżej po prawej), oba namalowane w 1871 roku.

Kolejna intymna wystawa, którą można oglądać do 1 czerwca 2022 r., nosi tytuł „Szczęśliwe lata. Denise sfotografowana przez jej ojca Emila Zolę”.

Wśród ciekawych pamiątek znaleźliśmy piękny cytat Denise Le Blond Zola z 1931 roku: „Mój ojciec fotografował z taką samą pasją, z jaką poświęcał się wszystkiemu. Mamy więc żywe wspomnienia z naszego życia prywatnego”.

Poprzednie wystawy organizowane przez d’Orsay w Paryżu

Wystawy tymczasowe są na najwyższym poziomie, w tym „Signac the Collector” od 12 października 2021 do 13 lutego 2022. Paul Signac był neoimpresjonistycznym malarzem, który współpracował z Georgesem Seuratem nad rozwojem ruchu znanego jako pointylizm.

Paul Signac namalował Route de Gennevilliers (u góry po lewej) w 1883 roku, kiedy miał 20 lat, sam będąc wielbicielem Moneta i impresjonizmu. Rok później Signac spotkał Georgesa Seurata na pierwszym Salon des Artistes Indépendants. Tych dwóch artystów łączyło wspólne zainteresowanie współczesnymi tezami naukowymi na temat postrzegania koloru przez ludzkie oko. Kiedy Seurat zakończył Niedzielne popołudnie na wyspie La Grande Jatte w 1886 roku, przy użyciu kolorowych kropek (punktów), przyczynił się do powstania nowego stylu zwanego neoimpresjonizmem. Pięć lat później Signac został liderem ruchu pointylistów – po niespodziewanej śmierci Seurata w 1891 roku. Paul Signac stworzył dzieła takie jak Saint-Tropez, La Bouée Rouge (u dołu) w 1895 roku.

Od lat 80. XIX wieku aż do swojej śmierci w 1935 roku Signac był sercem współczesnej sceny artystycznej w Paryżu. Zorganizował wiele wystaw, zgromadził osobistą kolekcję obrazów innych artystów i zaangażował się w inne innowacyjne ruchy, takie jak fowizm (1905-1910), który podkreślał mocny kolor nad bardziej realistycznymi, reprezentacyjnymi wartościami osiągniętymi przez impresjonizm. W miarę starzenia się Signac interesował się i wspierał młodsze pokolenie artystów, kupując na przykład portret rumuńskiego transwestyty słynącego z wysokiego głosu zatytułowany Modjesko, sopran (powyżej) Keesa van Dongena. Théo van Rysselberghe podarował Signacowi swój Portret Paula Signaca (poniżej po lewej) jako prezent po rejsie żeglarskim. Paul Signac posiadał ponad 80 dzieł sztuki Seurata, w tym także Portret Paula Signaca autorstwa Seurata (poniżej po prawej).

Finally the cinema! Sztuka, obrazy i pokazy we Francji (1833-1907)

Wystawa Finally the cinema! (Nareszcie kino!) – do 16 stycznia 2022 r. – bada dialog między rozwojem obrazu kinematograficznego a historią malarstwa we Francji w latach 1895-1907. Ta wystawa zgromadziła blisko 300 dzieł sztuki (na zdjęciu poniżej), w tym filmy, obiekty i obrazy, które miały wpływ na produkcję filmów.

Gaudí w d’Orsay do 17 Lipca 2022

Od 12 kwietnia do 17 lipca 2022 r. d’Orsay prezentuje ważną wystawę zatytułowaną „Gaudi” – pierwszą dużą wystawę we Francji od ponad 50 lat poświęconą katalońskiemu architektowi Antoniemu Gaudiemu. Wystawa została zorganizowana we współpracy z Museu Nacional d’Art de Catalunya w Barcelonie (gdzie była prezentowana od 18 listopada 2021 do 6 marca 2022). Odwiedzający uzyskują wgląd w proces twórczy Gaudiego, od materiałów budowlanych i projektów (poniżej) wytwarzanych w jego warsztacie po meble i funkcjonalne obiekty sztuki stworzone do dekoracji wnętrz pałaców, mieszkań i kościołów, które stworzył, w tym Bazyliki św. Sagrada Familia w Barcelonie (zdjęcie Fasady Narodzenia powyżej).

A we wrześniu, Norweg (Edvard Munch) w Paryżu

Od 20 września 2022 do 22 stycznia 2023 d’Orsay będzie prezentować „Edvard Munch: Poemat miłości, życia i śmierci” – dużą wystawę zorganizowaną we współpracy z Muzeum Muncha w Oslo. Ta wielkoformatowa prezentacja, zawierająca około 100 dzieł sztuki, obejmie całą karierę norweskiego artysty: rysunki, grafiki, ryciny i obrazy.

Wskazówki od Art Lovers: Nie przegap mebli (poniżej) i pasteli w Musée d’Orsay. Odwiedź późnym wieczorem, zwłaszcza w czwartki, a może w porze lunchu. Rozważ zakup rocznego członkostwa w celu przyspieszonego wejścia do d’Orsay i l’Orangerie.

Zamknięte w poniedziałki. Otwarte wtorek — niedziela 9:30 – 6:00 (18:00). Czwartki do 21:45. Metro # 12 do Solferino jest najlepszą opcją, Metro # 1 and # 8 do placu Concorde zostawi Cię po drugiej stronie wspaniałych Ogrodów Tuileries, 10 min spacerem do muzeum d’Orsay.

Obrazy van Gogha (na górze), Paula Serusiera (na dole po lewej) i Maurice’a Denisa (na dole po prawej).

2.  Grand Palais & Petit Palais

Grand Palais

Grand Palais został zbudowany w tym samym czasie, co Gare d’Orsay, aby służyć jako hala na Exposition Universelle (Światowe Targi odbywające się w Paryżu od kwietnia do listopada 1900 r.). Tylko w 1900 roku prawie 50 milionów osób odwiedziło tę strukturę. Słynny ze szklanego dachu w stylu oranżerii Grand Palais jest arcydziełem secesji i klasycyzmu. Do dziś Grand Palais prezentuje najlepsze wystawy sztuki.

OD REDAKCJI: Grand Palais jest obecnie zamknięty z powodu remontu. Ponadto prosimy o odwiedzenie oficjalnych stron internetowych wszystkich muzeów wymienionych w tym artykule, ponieważ mogą wystąpić zmiany w godzinach otwarcia z powodu pandemii COVID, a do wejścia prawdopodobnie będzie wymagana przepustka zdrowotna lub oficjalny dokument potwierdzający pełne szczepienia.

Zamknięte we wtorki. Otwarte w pozostałe dni 10:00 – 20:00, 22:00 w środy.  Metro # 1 and # 13 do Champs Élysées-Clemenceau, lub Metro # 9 do Franklin D. Roosevelt.

Petit Palais

Petit Palais, zbudowany w stylu Beaux-Arts, posiadający okrągły centralny dziedziniec i ogród, jest muzeum oferującym bezpłatny wstęp do jego stałej kolekcji, w której skład wchodzą malowidła artystów takich jak Charles Giron, Pierre Bonnard and Claude Monet (poniżej). 

Giovanni Boldini (1842 — 1931) w Paryżu

Wstęp na wystawy czasowe jest płatny, w tym: retrospekcja „Boldini” od 29 marca do 24 lipca 2022 r.

Boldini Posiadał Dynamizm Wyprzedzający Swoje Czasy

W przeciwieństwie do niektórych innych utalentowanych malarzy portretowych jego epoki –Alfreda Stevensa, Andersa Zorna, Johna Singera Sargenta, Joaquína Sorolli — Boldini używał pociągnięć pędzlem, aby ożywić swoje płótna poczuciem ruchu i żywotności. Na przykład jego żywe kompozycje z lat 1898-1899 przywołują ducha, który doprowadził do futuryzmu w 1909 roku, a także abstrakcję gestów, która pojawiła się w Action Painters 10 do 20 lat po śmierci Boldiniego w 1931 roku.

Wielki artysta z Chuhuiv na Ukrainie

Poprzednia wystawa „Malowanie duszy Rosji”, retrospektywa Ilji Repina, była otwarta dla publiczności w Petit Palais od 5 października 2021 do 23 stycznia 2022. Lew Tołstoj (poniżej po lewej) pozował u artysty do portretu w 1887 roku. Repin i Tołstoj, autor Wojny i pokoju oraz Anna Karenina, wspierali się nawzajem, gdy napotykali podobne trudności z cenzurą – Repin za obraz Iwan Groźny i pisarz po zakazie jego sztuki Moc ciemności w 1886 r. Na wystawie tej znajdują się portrety Nadii, córki Repina, zatytułowane „W słońcu” (poniżej pośrodku) i „Natalia Nordman” (poniżej po prawej), towarzyszka Repina od 15 lat. Repin namalował także ostatniego cesarza Rosji, Mikołaja II (1868-1918), w mundurze wojskowym w Sali Tronowej Pałacu Zimowego.

Urodzony na Ukrainie Repin stał się jednym z najwybitniejszych rosyjskich malarzy XIX wieku, a jego międzynarodowa sława wprowadziła rosyjską sztukę do głównego nurtu kultury europejskiej.

Oprócz retrospektywy Repina, Petit Palais prezentuje bezpłatną wystawę czasową zatytułowaną „The Narcissus Theorem,” (Twierdzenie o Narcyzie), prezentującą ponad 70 nowych dzieł sztuki Jean-Michela Othoniela rozsianych pośród elementów architektonicznych pałacu i jego ogrodu. Na wystawie do 2 stycznia 2022 r. Othoniel stworzył czarującą hipotezę o człowieku-kwiecie, który odbijając siebie, odzwierciedla otaczający go świat. Ten dialog (zdjęcia poniżej) pomiędzy rzeźbą, naturą i architekturą wymyślony przez Othoniela reprezentuje największy solowy projekt tego artysty w Paryżu od czasu jego retrospektywy w Centre Pompidou w 2011 roku.

Zamknięte w poniedziałki. Otwarte w pozostałe dni 10:00 – 18:00.

Wskazówki Art Lovers:  kup bilety z wyprzedzeniem, aby uniknąć czekania w kolejce.

3.  Musée du Louvre

W Luwrze znajdują się wspaniałe zbiory sztuki zachodniej – to największe muzeum na świecie – oraz najwspanialsze kolekcje antyków egipskich, bliskowschodnich, greckich, etruskich i rzymskich. Luwr jest również najczęściej odwiedzanym muzeum na świecie — przez ponad 10 milionów odwiedzających rocznie, a jego oficjalna strona internetowa ostrzega: „Wstęp bez wcześniej zarezerwowanych biletów nie jest gwarantowany”. Zdecydowaliśmy się nie opisywać Luwru jako muzeum nr 1 w Paryżu, ponieważ posiadanie największej kolekcji nie gwarantuje najprzyjemniejszych wrażeń.

Pomimo najlepszych starań muzeum (i wspaniałej szklanej piramidy otwartej w 1989 r.) Luwr składa się z trzech oddzielnych pawilonów. Musisz odwiedzić Luwr. To niesamowite, ale może też stanowić wyzwanie – po prostu poproś każdego, kto czekał przez lata, aby obejrzał Mona Lisę i zapytał „Czy byłeś zadowolony czy rozczarowany?”

Specjalna wystawa „FARAON DWÓCH ZIEMI: Afrykańska historia królów Napaty” będzie można oglądać od 28 kwietnia do 25 lipca 2022 roku.

Niewielka prezentacja kurtek wyszywanych klejnotami, złotem i kryształem górskim powyżej, stworzona przez projektanta mody Yves Saint Laurent, jest wystawiana w Galerie d’Apollon (pokój 705, skrzydło Denon) do 18 września 2022 r.

Pokaz ku czci francuskiego projektanta mody, który zmarł w Paryżu w 2008 roku, został przedstawiony tutaj, aby oświetlić dialog z bogatymi klejnotami koronnymi.

Zaprojektowana po raz pierwszy w latach 60. XVII wieku złota dekoracja Galerii Apolla została ukończona w połowie XIX wieku, aby nadać wizualną formę mocy słonecznej w naszym Układzie Słonecznym. W pokoju tym od 1887 r. znajduje się kolekcja francuskich klejnotów koronnych Luwru.

Zamknięte we wtorki. Otwarte w pozostałe dni 9:00 – 18:00. Metro # 1 oraz # 7 do Palais-Royal Musée du Louvre.

Po lewej: 3000-letnie płaskorzeźby z asyryjskiego miasta Nimrud.
Środek: malarstwo renesansowe.
Po prawej: rzeźba hellenistyczna „Winged Victory of Samothrace”

Wskazówki Art Lovers: po przybyciu do Luwru poproś o mapę muzealną, dowiedz się, które sekcje są zamknięte tego dnia, wybierz to, co chcesz zobaczyć i poszukaj porady na temat najbardziej logicznej trasy – pamiętaj, że są trzy pawilony. Najpierw udaj się na wystawę Starożytnego Bliskiego Wschodu (Mezopotamii, w obrębie systemu rzeki Tygrys-Eufrat), aby obejrzeć najlepszą, naszym zdaniem, kolekcję w Luwrze i najmniej zatłoczoną! Następnie zobacz Niewolników Michała Anioła. Na koniec zobacz coś innego, na przykład Apartamenty Napoleona III, egipskie artefakty (obejmujące 30 dynastii w ciągu 3 tysiącleci, największa kolekcja tego typu na świecie) lub sztukę afrykańską (ukrytą w pobliżu wejścia do Porte des Lions) w Departamencie Sztuki Afryki, Azji, Oceanii i obu Ameryk.

Poniżej: zewnętrzna część centrum Pompidou.

4.  Centre Georges Pompidou Musée National d’Art Moderne

Aby docenić Centrum Pompidou, konieczne jest zrozumienie urbanistyki, rewolucyjnych zmian i historii architektury. Kontrowersyjny eksperyment architektów Richarda Rogersa i Renzo Piano przekształcił szorstką, zniszczoną część Paryża — Beaubourg — w energiczną wielokulturową dzielnicę otwartą na naukę i współczesne formy sztuki. Pozostawiając systemy mechaniczne i konstrukcyjne budynku odsłonięte na fasadzie, pierwsza ważna nowoczesna konstrukcja Inside-Out narodziła się w 1977 r. z wykorzystaniem ponad 15 000 ton prefabrykowanej stali. „Paryż ma własnego potwora, takiego jak ten w Loch Ness”, głosił artykuł w Le Figaro. Kiedy Rogers wyjawił kobiecie przechodzącej obok Pompidou, że zaprojektował ten budynek, uderzyła go parasolką. Później jury, które przyznało Rogersowi Nagrodę Pritzkera w 2007 r., słusznie zauważyło: Pompidou „zrewolucjonizowało muzea, przekształcając dawne zabytki elitarne w popularne miejsca wymiany społecznej i kulturalnej, wplecione w serce miasta”. Krytycy mogą powiedzieć, że Pompidou nie może się równać z MoMA w Nowym Jorku i Tate Modern w Londynie; jednak zdecydowanie się nie zgadzamy.

PONIŻEJ: dwa obrazy Roberta Delaunay (po lewej) i rzeźba Henri Laurens (po prawej).

Nadchodzące wystawy w Pompidou

Shirley Jaffe: Amerykanka w Paryżu
20 Kwiecień — 29 Sierpień, 2022

Ruch NOWA OBIEKTYWNOŚĆ w latach 20. w Niemczech
11 Maj — 5 Września, 2022

Alice Neel
5 Październik, 2022 – 16 Styczeń, 2023

Krytycy mogą powiedzieć, że Pompidou nie może się równać z MoMA w Nowym Jorku i Tate Modern w Londynie; jednak zdecydowanie się z tym nie zgadzamy. „Maki orientalne” (poniżej) z 1927 r. można było oglądać od 8 września do 6 grudnia 2021 r. w ramach retrospektywy poświęconej Georgii O’Keeffe.

Uznawana za „matkę amerykańskiego modernizmu”, Georgia Totto O’Keeffe (1887 – 1986) jest najbardziej znana ze swoich obrazów przedstawiających powiększone kwiaty i pejzaże Nowego Meksyku. W 1932 roku naturalne formacje i organiczne kształty, które O’Keeffe napotkała na półwyspie Gaspé w Quebecu, zainspirowały “Formy natury – Gaspé” (powyżej), w których artystka przedstawia swoje postrzeganie istoty natury, a nie jej dosłownej formy. O’Keeffe stworzyła wiele form sztuki przedstawieniowej i abstrakcyjnej, w tym „Inside Red Canna” (poniżej po lewej) w 1919 roku, które my i wielu innych interpretujemy jako metafory kobiecych genitaliów, chociaż O’Keeffe konsekwentnie zaprzeczała takim intencjom, twierdząc, że przedstawiały one po prostu kwiaty.

O’Keeffe namalowała około 200 obrazów z kwiatami, a jeden z 1932 r. został sprzedany na aukcji za 44 405 000 dolarów w 2014 r. – ponad trzykrotnie więcej niż poprzedni rekord świata dla każdej artystki. “Głowa barana, biała malwa i małe wzgórza” (powyżej) został namalowany w Nowym Meksyku w USA w 1935 roku.

Zamknięte we wtorki. Otwarte w pozostałe dni 11:00 – 21:00.  Metro #11 do Rambuteau, lub Metro # 1 do Hôtel de Ville.

Wskazówki Art Lovers:  Ciesz się widokiem ze szczytu Pompidou.

5.  Musée Marmottan Monet

Paryż: od 13 kwietnia do 21 sierpnia 2022 „Teatr emocji”

Do 21 sierpnia Marmottan będzie badał historię wyrażania emocji poprzez malarstwo, gromadząc na wystawie „Teatr emocji” ponad 75 obrazów (w tym Suplikant Pabla Picassa) od średniowiecza po współczesność.

Muzeum Marmottan uzupełnia nasze typy 5 najlepszych muzeów w Paryżu ze względu na siłę i głębokość jego stałej kolekcji, a także możliwość zorganizowania jednego odświeżającego pokazu tymczasowego po drugim. Doskonałym przykładem jest „NIEBIESKA GODZINA Pedera Severina Krøyera”, którą można było oglądać od 28 stycznia do 26 września 2021 r. Krøyer był duńskim malarzem krajobrazu i portrecistą znanym z utrwalania na płótnie „niebieskiej godziny” (zjawisko meteorologiczne zmierzch, widoczny tylko z najbardziej wysuniętych na północ wybrzeży).

Obrazy Pedera Severina Krøyera na wystawie w 2021 r. obejmowały „Bateaux de Peche” z 1884 r. (górny rząd), „Róże” (u góry po lewej) i „Letniowe popołudnie na plaży południowej w Skagen” (u góry po prawej), oba z 1893 r.

Zapraszamy do obejrzenia specjalnej wystawy i stałej kolekcji oraz podzielenia się z nami swoją opinią. Nie należy lekceważyć szczęścia posiadania największej kolekcji obrazów największego impresjonisty – Claude’a Moneta – w pięknym budynku w zielonej 16-tej dzielnicy. Marmottan to klejnot!

Zamknięte w poniedziałki. Otwarte w pozostałe dni 10:00 – 18:00. Czwartki do 21:00. Metro #9 do La Muette.

Wskazówki Art Lovers: Michel Monet (syn Claude’a) przekazał Marmottan swoją osobistą kolekcję obrazów swojego ojca. Musee Marmottan posiada obecnie około 100 monet, w tym wiele dużych obrazów inspirowanych ogrodem artysty w Giverny 75 km od Paryża. Możesz odwiedzić dom i ogród Claude’a Moneta w Giverny od końca marca do końca października.

Poniżej: l’Orangerie, Wieża Eiffla i Grand Palais widziane z Ogrodów Tuileries.

6.  Musée National de l’Orangerie des Tuileries

L’Orangerie znajduje się w samym centrum wszystkiego, z Luwrem po jednej stronie, Place de la Concorde / Grand Palais po drugiej oraz d’Orsay po drugiej stronie Sekwany. Położone na terenie Ogrodów Tuileries l’Orangerie jest sentymentalnym ulubieńcem miłośników sztuki dzięki prezentowi Claude’a Moneta dla Miasta Paryża: 2 spektakularne owalne pokoje zawierające 8 paneli z lilii wodnych o długości 91 metrów. Budynek z 1852 r. Pierwotnie przechowywał drzewa cytrusowe zimą. W 1921 roku, kiedy państwo zdecydowało się na wykorzystanie budynku do sztuk plastycznych, Monet pracował już nad serią obrazów zatytułowanych „Nimfy” przeznaczonych dla Muzeum Rodina. Plan został zmieniony i Monet pomógł zaprojektować 2 pokoje oświetlone naturalnym światłem.

Muzeum zostało otwarte w 1927 r., kilka miesięcy po śmierci Moneta i obecnie mieści w sobie wspaniałe dzieła Picassa, Deraina, Cézanne’a i różnych impresjonistów. 

Specjalna wystawa „Impresjonistyczny Wystrój” do obejrzenia do 11 lipca 2022 r.

Obecnie wystawę „IMPRESJONISTYCZNE DEKORACJA: Śledząc korzenie lilii wodnych Moneta” można oglądać od 2 marca do 11 lipca 2022 r. na niższym poziomie l’Orangerie. Malowanie pejzaży w plenerze, malowanie świetlistych kwiatów na płótnie, przedstawianie scen współczesnego życia na rzekach i farmach, pozowanie modelek w najnowszej modzie (w tym akcesoriów, takich jak wachlarze i parasole) wydaje się, jak na dzisiejsze standardy, oswojonymi działaniami artystycznymi. Jednak we Francji w latach 70. i 80. XIX wieku skupienie się na takich zajęciach i tematyce było przełomowe dla artystów takich jak Pissarro, Manet, Renoir, Monet, Caillebotte i Degas.

Charles Baudelaire – słynny poeta, krytyk sztuki i eseista – szyderczo nazwał przedstawienia kwiatów na płótnie „obrazami do jadalni”. Impresjoniści celowali w przedstawianiu natury, doskonale zdając sobie sprawę, że takie dzieła sztuki cieszyły się popularnością wśród klientów i mecenasów, którzy chcieli stworzyć harmonijną, dekoracyjną atmosferę w swoich domach. Monet nazwał nawet swoją serię „Lilia wodna”, którą zainstalował w dwóch owalnych salach w l’Orangerie, jako „dekoracje grandes”.

Impresjoniści zorganizowali osiem wystaw (niezależnych od sponsorowanego przez państwo Salonu) w latach 1874-1886. W IV Wystawie Impresjonistów (1879) wzięło udział ponad 20 fanów – modny dodatek (i narzędzie uwodzenia) w drugiej połowie XIX wieku w Europie, zwłaszcza w Hiszpanii i Japonii.

W 1890 r. Gustave Caillebotte namalował „Brzeg rzeki w Petit-Gennevilliers i Sekwana” (powyżej) jako element dekoracyjny do mieszkania jego młodszego brata, Martiala. Caillebotte i Claude Monet, oboje zapaleni ogrodnicy, byli najlepszymi przyjaciółmi. Wkrótce po śmierci Caillebotte’a w 1894 r. Monet otrzymał od Caillebotte obraz przedstawiający chryzantemy; a Monet napisał następujące słowa, aby opisać swojego dobrego przyjaciela: „Gdyby żył zamiast umierać przedwcześnie, cieszyłby się takim samym wzrostem fortuny jak my, ponieważ był pełen talentu”. W 1897 r. Monet oddał hołd Caillebotte’owi, malując gąszcz chryzantem (poniżej), bez tradycyjnego poczucia perspektywy, złożony z wyrafinowanego układu kolorów.

Claude Monet stworzył dwa morskie pejzaże klifów i formacji skalnych w Étretat podczas pobytu w zajeździe w Normandii. Obrazy te zostały namalowane bezpośrednio na meblach karczmy – w tym przypadku na drzwiach szafy (u góry po lewej) – jako forma dekoracji. Drugi pejzaż morski (poniżej) został usunięty z karczmy i umieszczony w nowej ramie w XX wieku.

Chociaż impresjoniści szukali niezależności, organizując we własnym zakresie wystawy swoich dzieł, Pissarro, Monet i Renoir szukali prowizji od zamożnych klientów jako bardzo potrzebnego stałego źródła dochodu. Nawet Caillebotte, który w wieku 26 lat odziedziczył dużą fortunę po swojej bogatej paryskiej rodzinie z wyższych sfer, w celu uzyskania zleceń umieszczał na wystawach impresjonistów ozdobne dzieła sztuki.

Camille Pissarro stworzył wachlarz (powyżej), około 1882 roku. „Cztery pory roku” (poniżej), namalowany przez Pissarro w latach 1872-1873, prawdopodobnie został zamówiony przez bogatego biznesmena i kolekcjonera sztuki do jego domu.

Poprzednia wystawa w l’Orangerie, Paryż

„David Hockney – Rok w Normandii” (patrz pięć zdjęć poniżej) był wystawiany od 13 października 2021 do 14 lutego 2022 w l’Orangerie.

Zamknięte we wtorki. Otwarte w pozostałe dni 9:00 – 18:00.  Ostatnie wejście 17:15.  Metro # 1 and # 8 do Concorde.

Wskazówki Art Lovers: Wielu z was uzna tę wizytę za niezapomnianą atrakcję Paryża. Zarezerwuj dodatkowy czas na powrót do pokoi Moneta, aby pomyśleć o swoim życiu i tym, co masz nadzieję osiągnąć — jest to specjalna przestrzeń do kontemplacji. Jeśli chcesz kupić bilet łączony na l’Orangerie i Musée d’Orsay, odwiedź to miejsce w pierwszej kolejności.

7.  Musée du Quai Branly – Jacques Chirac

Muzeum Quai Branly, znajdujące się w pobliżu Wieży Eiffla, ma kolekcję ponad miliona obiektów z Afryki, obu Ameryk, Azji i Oceanii; 3500 z nich jest na wystawie. Jeśli chcesz odpocząć od sztuki europejskiej i spróbować czegoś innego, przyjdź tutaj. Z zewnątrz Quai Branly jest pełne roślin przylegających do ścian, podczas gdy wnętrze emanuje kontemplacyjnym spokojem, zupełnie innym niż większość muzeów. Jeśli dasz temu muzeum szansę, z pewnością zdobędzie Twoje serce, inne muzea będą się wydawać zwyczajne (jak na przykład centrum handlowe). Motywem głównym jest tutaj odkrywanie starożytnych artefaktów i sztuki z różnych zakątków świata, pięknie oświetlonych wzdłuż krętych ścieżek, wystawionych na dramatycznie ciemnym tle. Warto odwiedzić muzeum do 10 kwietnia 2022 r., aby zobaczyć ponad 150 dzieł sztuki z południowo-zachodniego Konga w pokazie zatytułowanym „UDZIAŁ CIENI”, podkreślający region Bandundu słynący z masek związanych z obrzędami inicjacyjnymi Mukandy i drewnianymi rzeźbami .

Zamknięte w poniedziałki.  W pozostałe dni otwarte 11:00 – 19:00.  W czwartek, piątek i sobota do 21:00.  Metro # 9 do Alma-Marceau, albo # 6 do Bir Hakeim.

Wskazówki Art Lovers: Zatrzymaj się w Le Café Jacques lub, nawet lepiej, zarezerwuj stolik w Les Ombres Restaurant i ciesz się widokiem na Wieżę Eiffela.

8. Musée Jacquemart-André

Muzeum Jacquemart-André zapewnia zupełnie inne wrażenia niż większość miejsc z naszej Listy Top-10. Jest to prywatne muzeum, znajdujące się w 8. dzielnicy przy Bulwarze Haussmanna 158, które zachowało poczucie prywatnego domu. Rezydencja została ukończona w 1875 roku i udostępniona jako muzeum w 1913 roku.

Ze względu na swoją wyjątkowość Jacquemart-André posiada plusy i minusy dla miłośników sztuki. Sama rezydencja jest imponująca i kameralna, a stała kolekcja włoskiej rzeźby i malarstwa (w szczególności ze szkół florenckich i weneckich) jest pierwszorzędna. Większość odwiedzających przyjeżdża tu na wspaniałe i różnorodne wystawy czasowe; jednak kameralne pomieszczenia przeznaczone na przestrzeń wystawienniczą są po prostu zdecydowanie za małe.

Do 25 lipca 2022 Idź Zobacz wystawę GALLEN-KALLELA

Paryż, przeszłe wystawy: BOTTICELLI

Od 10 września 2021 do 24 stycznia 2022 w Muzeum Jacquemart-André prezentowana była niewielka, wysokiej jakości wystawa zatytułowana „Botticelli”, gdzie można było docenić Dziewicę i Dzieciątko włoskiego malarza (poniżej po lewej) oraz Krucyfiks.

Below: Exterior view of the Fondation Vuitton.

9.  Fondation Louis Vuitton

Fondation Vuitton to muzeum i centrum kulturalne zaprojektowane przez Franka Gehry’ego przylegające do Jardin d’Acclimatation w Bois de Boulogne. Projekt początkowo miał kosztować 100 milionów euro; jednak ostateczna wartość szacowana jest na ponad 780 milionów euro (z czego ponad 600 milionów pochodzi od rządu francuskiego). Chociaż stała kolekcja jest przewidywalna, i chciałoby się powiedzieć bto muzeum i centrum kulturalne zaprojektowane przez Franka Gehry’ego, sąsiadujące z Jardin d’Acclimatation w Bois de Boulogne. Projekt miał początkowo kosztować 100 mln euro; jednak szacuje się, że ostateczna kwota wynosi ponad 780 mln euro (z czego ponad 600 mln euro pochodzi od rządu francuskiego). Podczas gdy kolekcja stała jest przewidywalna i pozbawiona inspiracji, wystawy czasowe są wyjątkowo silne. Arcydzieła z kolekcji Iwana Morozowa (1871-1921) i jego brata Michaiła (1870-1903) można było oglądać w długo oczekiwanej „Kolekcja Morozowa: ikony sztuki nowoczesnej” od 22 września 2021 do 3 kwietnia 2022, w tym „Okno, Tyraspol” (poniżej) namalowany w 1909 roku przez Michaiła Łarionowa. Bracia Morozow byli mecenasami sztuki w Moskwie, którzy zgromadzili wyjątkową kolekcję rosyjskiej i francuskiej sztuki nowoczesnej z początku XX wieku.

Jezioro Ruovesi” (powyżej) zostało namalowane przez Akseli Gallen-Kallela w 1909 roku. Na Wystawę Światową w Paryżu w 1900 Gallen-Kallela (1865 – 1931) stworzył freski dla Pawilonu Finlandii, zapewniając sobie pozycję czołowego fińskiego artysty Kolekcja Morozowa posiada najwspanialsze zbiory francuskiego impresjonizmu, a zwłaszcza modernizmu, takie jak „Wejście do Kasby” (na dole po lewej) i „Zorah na tarasie” (na dole po prawej) ukończone w latach 1912-1913 w Tangerze podczas jednego z Pobyty Henri Matisse’a w Maroku, a także dekoracyjny tryptyk (poniżej) autorstwa Pierre’a Bonnarda.

Ciekawe elementy architektoniczne Vuitton są otwarte na interpretacje, a opinie są zróżnicowane. Christopher Hawthorne (LA Times) powiedział: „Projekt jest genialny, triumf w późnej karierze” dla Gehry’ego; ale opis Paula Goldbergera w Vanity Fair był bliższy prawdy: Vuitton „wygląda jak żagle i wygląda jak łódź, i wygląda jak wieloryb i wygląda jak kryształowy pałac, który jest w trakcie eksplozji” . Powinieneś odwiedzić i sam ocenić.

Nowa Wystawa

Vuitton prezentuje „SIMON HANTAÏ: wystawę centralną” od 18 maja do 29 sierpnia 2022 roku. Ta wystawa obejmuje ponad 130 obrazów artysty, z których większość ma duży format, powstały w latach 1957-2000.

Wskazówki Art Lovers: Uwaga: Fundacja nie jest szczególnie atrakcyjna w chłodne dni. Odwiedź w ciepły, słoneczny dzień, aby cieszyć się Vuitton i okolicą w najlepszym wydaniu. Sprawdź oficjalną stronę internetową Fondation Louis Vuitton, aby poznać opcje transportu i godziny otwarcia, szczególnie podczas wystaw. Metro # 1 do Les Sablons + 15 minut spacerem.

10.  Musée du Luxembourg

Muzeum Luxembourg było pierwszym francuskim muzeum otwartym dla publiczności (w 1750 r.) i znajduje się we wspaniałym miejscu: wewnątrz Ogrodów Luksemburskich w Dzielnicy Łacińskiej.

Od 2 marca do 10 lipca 2022 r. Muzeum Luksemburskie prezentuje „PIONNIÈRES: Artistes d’un nouveau genre dans le Paris des années folles”, wystawę podkreślającą wpływową rolę kobiet w rozwoju nowych gatunków rzeźby, fotografii, malarstwo, tkanina i film od końca XIX wieku do szalonych lat dwudziestych. „Portret Natalie Clifford Barney, literackiej” z 1920 r. (po lewej na dole) i „Nad morzem” z 1914 r. (na dole po prawej), oba autorstwa malarza znanego jako Romaine Brooks, można obecnie oglądać w Luksemburgu.

Obecna wystawa zatytułowana „PIONIERZY: Artyści w Paryżu szalonych lat dwudziestych” jest katastrofą.

Z wyjątkiem kilku dzieł Suzanne Valadon, Beatrice Romaine Goddard (malującej pod pseudonimem Romaine Brooks) i Gerdy Wegener nie możemy polecić tej wystawy. Jeśli chcesz poszukać na własną rękę, zachęcamy do zapoznania się z dwójką wyjątkowo utalentowanych artystek z Polski, których prace pojawiają się w pokazie „Pionierzy”, a mianowicie Tamarą Łempicką i Melą Muter. Lempicka (ur. Tamara Rosalia Gurwik-Górska w 1898 roku w Warszawie) była najbardziej znana z portretów wykonywanych w stylu Art Deco. Na płótnie stworzyła unikalną mieszankę wyrafinowanego kubizmu i neoklasycyzmu (inspirowanego w szczególności Jean-Auguste-Dominique Ingres). Łempicka wyjechała z Europy do Ameryki Północnej w 1939 r. i zmarła w Meksyku w 1980 r. Maria Melania Mutermilch (1876 – 1967) używała zawodowego imienia Mela Muter. Urodzona w Warszawie Muter wyjechał z Polski w 1901 roku w wieku 25 lat i zamieszkała w Paryżu. Obrazy Muter, zawierające mocne pędzle i żywe kolory, szybko zyskały popularność we Francji. Muter uciekła z Paryża do Awinionu podczas okupacji nazistowskiej, ale wróciła po wojnie i kontynuowała malowanie aż do swojej śmierci w 1967 roku.

Mimo że pokaz „Pionierów” okazał się głęboko wadliwy i rozczarowujący, Luksemburg dołącza do naszej listy Top 10 ze względu na wysoką jakość poprzednich wystaw i ich historyczne znaczenie. Luksemburg był pierwszym francuskim muzeum otwartym dla publiczności (w 1750) i jest błogosławiony przez otoczenie: wewnątrz Ogrodów Luksemburskich w Dzielnicy Łacińskiej. W 2021 r. to małe muzeum zorganizowało wyjątkową wystawę zdjęć (powyżej po prawej i poniżej) amerykańskiej fotografki ulicznej Vivian Maier. Triumfem okazała się wystawa Vivian Maier, prezentowana od 15 września 2021 do 16 stycznia 2022. Z niecierpliwością czekamy na kolejną wystawę jesienią 2022 roku.

Otwarte: codziennie od 10:30 do 7:00 (19:00). Otwarte w poniedziałki do późna w godz. 10:30 – 10:00 (22:00). Metro nr 4 do Saint Sulpice lub Metro nr 10 do Mabillon.

Wskazówki Art Lovers: Po przyjeździe metrem możesz zatrzymać się przy Rue Guisarde 6 na lody w „Amorino”, które otwierają się o 12:30, a następnie przejść przez Place Saint-Sulpice z unikalnym kościołem zbudowanym w 1754 roku – gdzie morderczy mnich Silas znalazł wskazówkę w swoich poszukiwaniach Świętego Graala w „Kodzie Leonarda da Vinci” Dana Browna.

Po wizycie w muzeum luksemburskim przejdź się wśród kwiatów w słynnym Ogrodzie Luksemburskim i usiądź na jednym z krzeseł w pobliżu Fontanny Medyceuszy (na zdjęciu poniżej), która została zbudowana około 1630 roku, a następnie przeniesiona na obecne miejsce w 1864 roku.

Oczywiście w Paryżu znajduje się więcej niż 10 wielkich muzeów. Oto kolejna 5-ka, która może Cię zainteresować:

11.  Musée d’Art moderne de la Ville de Paris
12.  Musée national des Arts asiatiques – Guimet
13.  Musée Nissim de Camondo
14.  Institut du monde arabe
15. Musée Rodin

Museum Rodin posiada największą na świecie kolekcję rzeźb Auguste’a Rodina, wykorzystując piękne ogrody otaczające Hôtel Biron, których artysta używał jako warsztat od 1908 do swojej śmierci (1917). Hôtel stał się muzeum w 1919 r. Rodin przekazał całą swoją kolekcję rzeźb i obrazy impresjonistów, których był właścicielem, państwu francuskiemu pod warunkiem, że Hôtel Biron w Paryżu i budynek, w którym mieszkał (w Meudon, 9 km) staną się muzeami. Niedawno zatrzymaliśmy się w muzeum, aby obejrzeć wystawę „Picasso-Rodin”, która zostanie zamknięta 2 stycznia 2022 r. Niestety, znaleźliśmy ogrody wymagające odświeżenia. Rzeźby plenerowe powinny być czyszczone i lepiej konserwowane. Podziel się z nami swoimi opiniami na temat Muzeum Rodina.

Zamknięte w poniedziałki. Otwarte wtorek – niedziela 10:00 – 6:30 (18:30). Metro nr 13 do Varenne lub nr 8 do Invalides.

Wskazówki Art Lovers:   Nie odwiedzaj w deszczowy dzień. Przyjdź do Musée Rodin w słoneczny dzień, kiedy można w pełni docenić ogrody i widok Les Invalides.

PYTANIE:  Które ze sławnych muzeów nie trafiło na naszą listę?

ODPOWIEDŹ:  Musée National Picasso w Paryżu. Mimo bardzo długiego remontu, muzeum nie zachwyca. W trakcie naszego pobytu bardzo duża część kolekcji była wypożyczona, pozostawiając bardzo małą ilość obrazów autorstwa Picasso na wystawie. Dodatkowo część budynku była zamknięta, pozostawiając bardzo małą przestrzeń wystawową. Być może od tamtej pory coś się zmieniło jednak nie chcemy byś czuł się zawiedziony.

Co sądzisz o tym artykule na temat muzeów paryskich? Twoja opinia pomoże nam w dostarczaniu bardziej ukierunkowanych treści w przyszłych artykułach.

Od teraz możesz nas znaleźć także na facebooku i innych mediach społecznościowych. Aby przejść do naszego profilu wystarczy kliknąć ikonkę w lewym dolnym roku strony. Czekamy na Ciebie!